تنفر از نقش قربانی و تجربه‌های زنانهٔ مرتبط با آن در سال‌های اخیر باعث شده تا جست‌وجوی جدی‌تری برای یافتن زنِ قهرمان در تاریخ، اسطوره و ادبیات شکل بگیرد؛ جست‌وجویی که گاه موجب خلقِ طرح‌های جدیدی از مفهوم قهرمانی نیز بوده است. در ابتدا، لازم است میان دو شیوهٔ بازنمایی قهرمان زن تفاوت قائل شد: یکی تصویر زنان در آثار نویسندگان مرد، کُنشمندی یا انفعال آنان در طرح و پی‌رنگ داستان‌ها؛ و دیگری قهرمانانی که توسط داستان‌نویسانِ زن متولد شده‌اند. میان این دو قهرمان تفاوت‌های بنیادینی وجود دارد. قهرمانان زن در آثار مردان عمدتاً بی‌ارتباط با وضعیت حقیقی و دغدغه‌های واقعی زنان در زمانه‌شان خلق می‌شوند؛ حال‌آنکه زنان نویسنده لاجرم هنگام خیال‌پردازی در آفرینش قهرمانِ زن می‌بایست با بهایی که زنان در واقعیت جامعهٔ دورانشان می‌پردازند مواجه شوند. ازهمین‌رو، موضوع محوری در این مقاله به تحول شکل‌گیری قهرمان در آثار نویسندگان زن اختصاص دارد.