پیش از این در مقاله‌ای که در دهمین شمارۀ همین مجله منتشر شد از تفاوت میان قهرمانان زن خلق‌شده در آثار رمان‌نویسان مرد و زن گفتیم؛ تفاوتی که از زیست نابرابر دوجنس در جامعه نشئت می‌گیرد و خود را در متن ادبی آشکار می‌سازد. در ادامه، به بررسی روند شخصیت‌پردازی قهرمانان رمان‌های نویسندگان زن ایرانی پرداختیم؛ سیری که نشان می‌دهد چطور نویسندۀ زن ایرانی از سایۀ همتای مذکرش خارج شده و قدم در راه استقلال و عاملیت برداشته است. در متن پیشِ‌رو می‌کوشیم همچنان به این سؤال پاسخ دهیم که چرا قهرمانان زنی که محور آثار ادبی مردان بوده‌اند عمدتاً با سرنوشت‌های شومی چون مرگ و قربانی شدن روبه‌رو شده‌اند و نوشتار زنان ایرانی از زمانی که قلم به دست‌ گرفته و رمان نوشته‌اند تاکنون چه مراحلی را در ارتباط با موضوع «مرگ» پشتِ‌سر گذاشته است.