کوه تنها یکی از عارضه‌های طبیعی زمین نیست، خاصه اگر مرتفع باشد. این جمله می‌تواند سرآغاز این نوشتار کوتاه باشد، همان‌قدر که این جمله:‌ کوه تنها یکی از عارضه‌های طبیعی زمین است. جملهٔ اول می‌رساند که کوه تنها یک چیز «طبیعی» نیست و معناهای دیگری نیز دارد، مثلاً معناهای اسطوره‌ای، حال آنکه جملهٔ دوم کوه را فقط یک پدیدۀ «طبیعی» می‌داند. اما روزگاری بوده است که «طبیعی» بودن، جزئی از طبیعت بودن، خود معنا‌های بسیار گوناگونی داشته است؛ مثلاً هر چیز طبیعی می‌توانسته چیزی اسطوره‌ای نیز باشد، زیرا که اسطوره برای مردمان روزگاران کهن راه فهم طبیعت، راه زیستنِ آن، بوده است.