این‌‌جانب ادیب به‌معنای متخصص در ادبیات نیستم؛ نه شاعرم، نه در فنون ادبی تخصصی دارم؛ ولی ادبیات را دوست می‌دارم. با اشعار خوب شاعران نامدار کشورم زندگی می‌کنم. افتخار شاگردی برخی از شاعران و ادیبان بزرگ عصرمان مانند خلیل خطیب رهبر، مهدی حمیدی شیرازی (صاحب اشک معشوق)، پرویز ناتل خانلری (سرایندۀ شعر «عقاب»)، محمدحسین علی‌آبادی (سرایندۀ «خاکستر»)، و مهدی الهی قمشه‌ای را در دانشگاه تهران داشته‌ام، و با برخی دیگر مانند محمدحسین بهجتی (شفق)، حسین خطیبی (سرایندۀ «ای زبان پارسی، افسونگری»)، محمدرضا شفیعی کدکنی، محمدابراهیم باستانی پاریزی، ایرج افشار، محمد بهمن‌بیگی، نصرت‌اللّه امینی، عماد خراسانی، شرف‌الدین خراسانی، هوشنگ ابتهاج (سایه)، داریوش شایگان، و بالاخره محمد افشین‌وفایی دوستی نزدیک داشته و دارم.