اجازه بدهید صحبتم را با عبارتی از کتاب اسطوره، بیان نمادین خودتان شروع کنم: «این اسطورهٔ بازگشت جاودانه یا آفرینش ادواری و نو گشتن متناوبِ زمان بهزعم الیاده، مسئلهٔ واژگونی و برانداختن تاریخ را طرح میکند.۱ پس نوروز نزد اقوام باستانی بهگونهای درهم شکستنِ زمان بهشمار میآید. تسخیر و احساس نکردن گذشت زمان برای آنان شادیبخش بود. حتی باور داشتند که فروهرها یا ارواح گذشتگان نیز در مراسم نوروز شرکت میکنند».