در جریان جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط نیروهای متفقین (1320-1324/1941-1945)، عوامل گوناگونی، همچون لزوم امدادرسانی به کشورها و ملتهای درگیر در جنگ و نیز وجود بحرانهای عظیمی همچون قحطی و بیماریهای مسری در ایران و دیگر کشورها، دست به دست هم داده و انگیزهای برای تشکیل و فعالیت گروههای خیریۀ کشورهای غربی و شوروی در ایران شد که ازآنجمله میتوان به کمیتۀ کمک به آسیبدیدگان جنگ در شوروی،[1] صلیب سرخ آمریکا،[2] انجمن جمعآوری اعانۀ ایران و انگلیس[3] اشاره کرد.