دهۀ ۲۰ دوران تأمین زیرساخت‌های سینمای ایران بود و جز تک و توکی مستند در این دوره ساخته نشد. ازجمله تشییع جنازۀ اسقف اعظم ارامنۀ تبریز در سال ۱۳۲۸ ساختۀ جانی باغداساریان، سیمیک کنستانتین و واهان ترپانچیان که مهم‌ترین فیلم مستند این دوره است و نشان می‌دهد نیروهای قابلی در ایران وجود داشت. متأسفانه فیلم‌های دکتر کوشان از سفر دکتر مصدق به سازمان ملل موجود نیست. دکتر کوشان به همراه اولین فیلم داستانی‌اش، یعنی طوفان زندگی، یک فیلم مستند هم از سازمان خدمات اجتماعی ساخت که بگوید توان تهیۀ فیلم گزارشی برای سینماها را دارد، ولی نامه‌نگاری‌هایش جدی گرفته نشد.