نوروز، به معنای «روز نو»، جشنی کهن و نماد روز اول بهار و نوزایی طبیعت است. ابوریحان بیرونی در قانون مسعودی،^۱ کتابی جامع درزمینهٔ نجوم و جغرافیا، نوروز را چنین توصیف کرده است: «نخستین روز است از فروردین و ازاین‌جهت روزِ نو نام کرده‌اند که پیشانی سال نوست.» دهخدا^۲ نیز به نقل از برهان قاطع و فرهنگ جهانگیری آورده است که «نوروزْ روز نو است و آن دو باشد: یکی روز اول فروردین و مصادف با رسیدن آفتاب به برج حمَل است و ابتدای بهار و این را نوروز کوچک، نوروزِ عامه، و نوروز صغیر گویند؛ و دیگری ششم فروردین‌ماه، که نام آن روزِ خرداد است، که به آن نوروز بزرگ و نوروزِ خاصه گویند».