کُشتی از دوران باستان تاکنون از اهمیت ویژه‌ای در تاریخ و فرهنگ ایران برخوردار بوده است؛ به‌طوری‌که می‌توان این ورزش را مهم‌ترین ورزش این سرزمین و شناخته‌ترین درمیانِ مردمش دانست. از سوی دیگر، آمیخته شدن آن با عناصر پهلوانی و مرام و مسلک عیّاری و جوانمردی موجب شده شخصیت کشتی‌گیران به‌سوی جایگاه پهلوان‌ـ‌قهرمان یا به‌عبارت‌دیگر به جایگاه «کشتی‌گیرِ پهلوانِ قهرمان» پیش برود. نمود این فرایند را می‌توان در همهٔ سطوح فرهنگی و هنری ایران، از ادبیات و هنرهای تصویری تا سینما و تئاتر، بازیافت.