صحبت از زبانشناسی کار را به هزاره‌های قبل می‌کشاند، چیزی حدود قرن ششم قبل از میلاد و به شخصی به نام پانینی که به «پدر زبانشناسی» هم معروف است. اما به‌طور علمی از قرن هجدهم میلادی مطالعات جّدی روی زبان‌های مختلف شکل گرفت. در شوروی، اما بعد از انقلاب اکتبر، مطالعات زبانی اهمیت زیادی پیدا کرد و زبان را همچون پدیده‌ای اجتماعی می‌دیدند و دید مارکسیستی آنها باعث شد نظریه‌های قبلی را چندان اهمیت نداده و تمرکزخود را روی گویش‌های غیر استاندارد بگذارند؛ کاری که زبانشناسان قبلی انجام نداده‌بودند.