کتاب جهان‌منشی^۱ ایرانی: تاریخی سینمایی را انتشارات دانشگاه کمبریج در سال ۲۰۱۹ منتشر کرد. مؤلف کتاب، گلبرگ رکاب‌طلایی، استاد مطالعات خاورمیانه سیتون ‌هال و پژوهشگر سینمای ایران است. این اثر برگرفته از رسالۀ دکتری نویسنده است. مؤلف در این اثر تلاش دارد تجربۀ مدرنیته در ایران را از قاب سینما بازخوانی کند، تجربه‌ای که از اوایل قرن بیستم بر روی پرده‌های سینمای کلید خورد و تا سال ۱۳۵۷ ادامه پیدا کرد و پس از انقلاب نیز به صورتی دیگر به راه خود ادامه داد. کتاب حاضر عمدتاً به دورۀ زمانی میان پیدایش سینما در ایران تا انقلاب سال ۱۳۵۷ متمرکز است. دلیل تمرکز بر سینما از منظر مؤلف این نکتۀ مهم و بنیادی بوده است که اساساً دریافتی یکدست و همگن از تاریخ مدرنیته در ایران وجود دارد و آن برآمده از دل آثاری است که مدرنیتۀ ایرانی را بیش از هر چیز از قاب تحلیل‌های سیاسی مورد بررسی قرار داده‌اند؛ به بیان دیگر، در مقابل برداشت رایج و مرسوم از تجربۀ مدرنیتۀ ایرانی، که رکا‌ب‌طلایی با عنوان «زمان‌مندی سیاسی» از آن یاد می‌کند، نوع دیگری از تجربۀ مدرنیته در ایران جریان داشته که الزاماً از زمان‌مندی سیاسی تبعیت نمی‌کرده است.

_{۱- جهان‌منشی را در اینجا معادل Cosmopolitanism قرار داده‌ایم. در زبان فارسی، معادل جهان‌وطنی برای این واژه به کار می‌رود، ولی از آنجایی که نویسنده در مصاحبه‌ای (منتشرشده در سایت آسو به تاریخ ۱۳۹۸/۹/۱۱) معادل «جهان‌منشی» را به کار برده است به تبعیت از مؤلف، در متن حاضر نیز از این معادل استفاده شده است.}