نودار موساکی و لانا راوندی-فدایی
ترجمه از: محمد سروی‌زرگر

اواخر دههٔ ۴۰ تا ۶۰ میلادی

دیپلماسی فرهنگی شوروی در ایران

اواخر دههٔ ۴۰ تا ۶۰ میلادی

مقالۀ حاضر، با تمرکز بر اسناد آرشیوهای شوروی که پیش‌تر مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند و همچنین مصاحبه‌های دستِ اول با دیپلمات‌های سابق، به بررسی راه و روش‌هایی می‌پردازد که اتحاد جماهیر شوروی با تمسک بر آنها درصدد برآمد با توسل به سازمان‌ها و رویدادهای فرهنگی فرصت‌هایی برای احیای مجدد پیوندهای زوال‌یافتهٔ خود با ایرانِ سال‌های پس از جنگ جهانی دوم فراهم آورد. نمایندگان فرهنگی مختلفی از شوروی برای تحقق این هدف دست‌به‌کار شدند: از کُشتی‌گیران و موسیقی‌دان‌های کلاسیک تا پژوهشگران حوزۀ ادبیات ایران. نتیجۀ به‌دست‌آمده از این فعالیت‌ها با درنظرگرفتن انتظارات سطح پایین رهبران شوروی از این تلاش‌ها، تفاوت‌های ایدئولوژیکِ میان ایران و شوروی و همچنین سلطۀ فرهنگی روزافزون آمریکا در ایران غیرمنتظره بود. روابط میان پیوندهای فرهنگی و اهداف دولتی، برداشت ایرانیان از روسیه و همدلی برخی از اعضای حکومت پهلوی دوم با شوروی/روسیه ازجمله مضامین فرعی‌ مورد توجه در این مطالعه‌اند.

. . .

 

دسترسی برخی از متون مقالات وب سایت مجله طبل تنها به مشترکان دیجیتال آن ارایه می‌گردد. شما می‌توانید به یکی از روش‌های زیر به مطالب مجله دسترسی داشته باشید:

  • دسترسی به متن مقالات این وب سایت  با دریافت حق عضویت صورت می‌گیرد و مجله طبل هزینه‌ای برای هر مقاله تعیین نکرده و وجهی بابت آن دریافت نمی‌کند.
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از مجله ، نویسندگان ، مترجمان و تکمیل و توسعه وب سایت می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.

به اشتراک بگذارید:

دیگر مقالاتی که شاید دوست داشته باشید