نودار موساکی و لانا راوندی-فدایی
ترجمه از: محمد سروی‌زرگر

اواخر دههٔ ۴۰ تا ۶۰ میلادی

دیپلماسی فرهنگی شوروی در ایران

اواخر دههٔ ۴۰ تا ۶۰ میلادی

نودار موساکی و لانا راوندی-فدایی

مقالۀ حاضر، با تمرکز بر اسناد آرشیوهای شوروی که پیش‌تر مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند و همچنین مصاحبه‌های دستِ اول با دیپلمات‌های سابق، به بررسی راه و روش‌هایی می‌پردازد که اتحاد جماهیر شوروی با تمسک بر آنها درصدد برآمد با توسل به سازمان‌ها و رویدادهای فرهنگی فرصت‌هایی برای احیای مجدد پیوندهای زوال‌یافتهٔ خود با ایرانِ سال‌های پس از جنگ جهانی دوم فراهم آورد. نمایندگان فرهنگی مختلفی از شوروی برای تحقق این هدف دست‌به‌کار شدند: از کُشتی‌گیران و موسیقی‌دان‌های کلاسیک تا پژوهشگران حوزۀ ادبیات ایران. نتیجۀ به‌دست‌آمده از این فعالیت‌ها با درنظرگرفتن انتظارات سطح پایین رهبران شوروی از این تلاش‌ها، تفاوت‌های ایدئولوژیکِ میان ایران و شوروی و همچنین سلطۀ فرهنگی روزافزون آمریکا در ایران غیرمنتظره بود. روابط میان پیوندهای فرهنگی و اهداف دولتی، برداشت ایرانیان از روسیه و همدلی برخی از اعضای حکومت پهلوی دوم با شوروی/روسیه ازجمله مضامین فرعی‌ مورد توجه در این مطالعه‌اند.

. . .

 

دسترسی برخی از متون مقالات وب سایت مجله طبل تنها به مشترکان دیجیتال آن ارایه می‌گردد. شما می‌توانید به یکی از روش‌های زیر به مطالب مجله دسترسی داشته باشید:

  • دسترسی به متن مقالات این وب سایت  با دریافت حق عضویت صورت می‌گیرد و مجله طبل هزینه‌ای برای هر مقاله تعیین نکرده و وجهی بابت آن دریافت نمی‌کند.
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از مجله ، نویسندگان ، مترجمان و تکمیل و توسعه وب سایت می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.

به اشتراک بگذارید:

دیگر مقالاتی که شاید دوست داشته باشید